Mijn horror date

Het verhaal van Caroline

Ik was aan het scrollen op de datingapp. Had ik toch wel een leuke match gevonden. Ik was ondertussen 34 jaar en vond het wel leuk om af en toe op date te gaan. Ik kwam uit een serieuze relatie maar had nu toch wel zin om het daten op zich minder serieus te nemen. 

Een vriendin van mij had deze app aangeraden en ik moet zeggen, het was een leuke app. Toen ik gematched was met Mark, een 40 jarige computertechnicus was mijn interesse gewekt. Hij zag er niet alleen zeer knap uit. Hij had ook een interessante manier van "chatten". 

Hier en daar een grapje, en niet te opdringerig sprak me wel aan. 

Het werd dan ook tijd om elkaar eens in het echt te ontmoeten. We hadden afgesproken in een koffiebar op het stadsplein. Ik vond het toch altijd veilig om de eerste afspraak te vertoeven op plaatsen waar het druk was. Toen ik aankwam zat hij me rustig op te wachten. Ik herkende hem meteen aan zijn halflange licht golvende bruine haren. We gingen zitten en dronken een heerlijk tasje koffie. Het klikte eigenlijk onmiddellijk. Je voelt dat wel  meteen aan, of je op dezelfde golflengte zit. We konden met elkaar praten alsof we elkaar al langer kenden. Toen de date eindigde namen we afscheid met een ietwat drogere, onhandige knuffel. Maar dat boeide mij niet zozeer. Het feit dat hij, niet zoals alle andere dates de tijd nam om mij te leren kenden, zonder onmiddellijk vreemde of oneerbare voorstellen te maken vond ik al geweldig. We leven in een tijd waarin alles heel erg snel moet gebeuren. En voor mij is het een absolute afknapper als iemand te snel wil gaan. Maar al snel hadden we afgesproken voor een tweede date bij hem thuis en merkte ik dat toch niet alles zo fantastisch was. Hij bleef afstandelijker maar was zeer respectvol en lief naar mij toe. Misschien wilde hij het gewoon rustiger aan doen, maar het kon ook zijn dat hij geen interesse in mij had. Het stoorde me niet echt, want hij begon te vertellen over zijn verleden. Hij was namelijk getrouwd geweest en zijn vrouw was gestorven. Ik vond het verschrikkelijk voor hem. Hij kon maar moeilijk om met het verdriet en ik begreep opeens dat hij misschien meer op zoek is naar een vriendschappelijke relatie. Ik kon tegen hem vertellen en hij luisterde zoals de meeste mannen niet kunnen luisteren. Door verder op mijn verhalen in te gaan en diepgaande vragen te stellen waardoor ik eerlijk moest nadenken over mijn antwoorden. Onze conversaties waren best wel op  hoogstaand niveau en ik genoot toch wel van zijn aanwezigheid.  Na die gezellige tweede date namen we weereens afscheid op een houterige manier. Het verbaasde me toch wel een beetje dat hij me niet probeerde te kussen. Maar misschien was dit wel omdat ik het zo gevraagd had aan het universum. Ik manifesteerde een geduldige man, die respect heeft en zijn tijd neemt om mij te 'veroveren' . En zo is het misschien. Hij neemt de tijd om mij te leren kennen en dat is eigenlijk alleen maar een pluspunt. Als je graaft ga je altijd skeletten vinden dus zal ik het vanuit het positieve perspectief bekijken.

De derde 'date' was uiteraard bij mijn thuis. Ik woonde alleen en had beloofd dat hij mijn beroemde spaghettisaus zou kunnen proeven. Dat beroemd was maar een leugentje, aangezien ik de enige ben die deze saus opeet en ik de enigste ben die de saus geweldig lekker vind. Maar toen hij op de derde 'date' kwam voor mijn voordeur stond, merkte ik meteen dat er iets niet klopte. Hij oogde zenuwachtig. Hij friemelde met zijn handen en hij had een bijna witte blik. Als ik nog even in de keuken bezig ben zet hij zich heel ongemakkelijk neer in mijn tweezit zetel die in de living staat. Je ziet dat hij zich maar moeilijk een houding weet te vinden doordat hij bijna elke 5 seconden een andere positie aanneemt. Ik probeerde er niets anders achter te zoeken dan dat hij zenuwachtig is voor mij , misschien wil hij wel verdere stappen ondernemen en word hij hier nerveus van. Als ik hem langer zou kennen  zou ik het bijna schattig noemen. Maar nu stond hij tussen de woorden 'vreemd' en 'ongemakkelijk' in mijn woordenboek. 

Ik ging even bij hem zit met twee aperief glazen. Hij keek even op en droogde zijn hand aan zijn broek af voordat hij het koude glas in ontvangst nam. Het leek wel alsof zijn hand zo hard had gezweet dat hij een handdoek nodig zou hebben.

De gesprekken verliepen stroef en ik had spijt dat ik hem in mijn huis had. Moeilijk om de date dan opeens af te breken. 

Hij had naast zich op de zetel een vreemde koffer. Toen hij vroeg om naar t toilet te gaan nam hij vreemd genoeg zijn koffertje mee. Maar ik zag dit pas toen hij de laatste treden van mijn trap naar boven opliep. Te laat om er een opmerking van te maken. Mijn saus was op een laag vuur en ik had geen zin om deze te verspillen met vreemde gesprekken met een vreemde man. Ik wilde zo snel mogelijk de date  beëindigen. Ik stuurde mijn vriendin snel dat ze me moest bellen met een excuus zodat ik ervandoor kon gaan, ik hem naar huis moest sturen. 

Maar toen ik de houten trap van boven hoorde kraken door zijn voetstappen merkte ik dat mijn bericht helemaal niet verzonden werd. Ik merkte zelf dat mijn internet volledig weg was. Dit was vreemd maar gebeurde af en toe eens. Een modem uittrekken en terug insteken gaf meestal de oplossing voor dit groot probleem. Maar wat nog vreemder was dat zijn voetstappen niet meer hetzelfde klonken. Wat eerder een dof en zwaar geluid bij elke tred teweegbracht, was nu een schel en luid klikklak geluid. 

Het zweet brak me uit en de paniek die in mijn lichaam uitbrak zorgde ervoor dat ik niet meer kon doen dan mijn hoofd te draaien en te kijken wat ik in hemelsnaam hoorde. 

 

Ik geloofde mijn eigen ogen niet met wat ik nu zag. Daar liep hij de trap af, zijn halflange bruine golvende haren, ingeruild voor een blonde pruik, die zoveel glans en glinstering gaf dat het overduidelijk was dat dit geen echte pruik was. Zijn lippen waren knalroze en hij had een wit weinig verhullend spannend kleedje aan. 

Ik gilde en liep zonder na te denken mijn eigen huis uit rechtstreeks naar de buren. Gelukkig deden ze de deur snel open toen ze de paniek in mijn ogen zagen door hun glazen raampje naast de deur. 

Dat moest mij weer overkomen, dacht ik terwijl ik hun vertelde wat er gebeurde. Ondertussen keken we samen uit t raam en zagen hem enkele minuten later verkleed als vrouw in zijn auto stappen. Hij had zelfs hakken schoenen aan, maar liep heel gekunsteld en houterig met duidelijke O benen richting zijn sportauto. 

"Wat voor ene" dacht ik terwijl ik zonder nadenken die datingapp verwijderde. 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb