Er waren eens politiekers en ministers die elke dag hun stem gebruikten om het land te regeren en hun beleid uit te stippelen. Ze hielden toespraken, debatteerden en overtuigden anderen met hun woorden. Ze waren gewend om gehoord te worden en hun stem had veel macht.
Op een dag werden ze wakker en merkten ze dat hun stem weg was. Het was alsof er een stukje van hun macht was afgenomen. Sommigen gingen naar de dokter, anderen probeerden huismiddeltjes uit, maar niets hielp. Ze konden niet praten, niet schreeuwen, niet overtuigen.
De politiek veranderde. De ministers die hun stem kwijt waren, konden niet meer debatteren of hun beleid verdedigen. Ze voelden zich machteloos en werden bedreigd door anderen die nu meer invloed kregen. Hun achterban begon hen te verlaten en hun populariteit daalde. Er ontstond wantrouwen en onrust in het land. De politiekers en ministers realiseerden zich dat ze hun stem hadden onderschat. Het was hun wapen, hun kracht. Zonder stem waren ze kwetsbaar en konden ze niet regeren. Gek genoeg konden ze ook niet meer rekenen op de stemmen van het volk, en de verkiezingen kwamen eraan. Het was een grote ramp voor de ministers en de politiek. Een zwarte politieke periode zat eraan te komen. Op een dag kwam er een vrouwelijke politieker die haar stem blijkbaar terug had gevonden. Ze nam ontslag maar vertelde niet waarom. "Hoe heb je je stem teruggevonden vroegen de ministers en politiekers." Ze reageerde heel simpel: "ik heb een overgrootopa die eigenlijk een sjamaan is, hij heeft me een drankje gegeven, ga naar hem maar laat mij gerust ik ga naar huis en stop voorgoed met de politiek" De menigte ging al heel erg snel op zoek naar die sjamaan. Toen ze daar de kleine woning van de oude man overrompelden ging die man meteen op een stoel staan en sprak hij iedereen aan. "Ik heb mijn kleinkind onderzocht en zag meteen aan de symptomen die ze had, die jullie allemaal hebben wat er mis was met haar" "Het goede nieuws is jullie krijgen jullie stem terug, het slechte nieuws het zal waarschijnlijk twee jaar duren totdat jullie stem terug is" "Waarom? Kunnen we niet sneller genezen, schreef een jonge politieker op een briefje. De oude man bekeek het briefje aandachtig enkele minuten die wel langer leken. De politiekers wachtten geduldig op een antwoord, en dit kwam. "Ik kan jullie met een zelf gemaakt kruidendrankje onmiddelijk genezen maar... jullie krijgen jullie stem terug, maar als jullie niet eerst luisteren naar het volk vooraleer jullie beslissingen maken, dan verdwijnt jullie stem weer en dit maal voorgoed.
Dus de keuze is aan jullie. Neem dit drankje en blijf in de politiek en wees een luisterend oor voor je bevolking of neem ontslag. Wat gaan jullie beslissen. De menigte keek verbaasd naar beneden en besefte dat de beslissing wel eens van levensbelang kon zijn. Iedereen nam het drankje en iedereen sprak zijn eerste woorden uit die ze anders nooit zouden uitgesproken hebben. "Ik neem ontslag" zo ging het bij iedereen tot er een jonge snaak zijn drankje nam en zei "ik beloof eerst naar het volk te luisteren." Zo geschiedde. Er kwam een politiek van luisteren naar het volk en het landje was eindelijk waar het moest zijn. Iedereen werkte in harmonie samen met de jonge politieker en hij hield woord na woord stand en het kleine belgenlandje was het vredigste en gelukkigste land van de hele wereld geworden. Met slechts één eerlijke politieker die alle beslissingen SAMEN met het volk nam.
Reactie plaatsen
Reacties